در تولید فیلتر سپراتور کمپرسور الیاف دارای ساختار نبافته و از الیاف مصنوعی شیشه مخلوط شده با رزین تولید می شود. ذرات موجود در جریان هوا را که از فیلتر عبور می‌کنند می‌توان به چندین روش جدا کرد.

1- اگر ذرات، بزرگ‌تر از روزنه‌های صافی باشند، به‌طور مکانیکی جدا می‌شوند. این روش اغلب برای ذراتی به کار برده می‌شود که بزرگتر از m 1 هستند. هر چه فیلتر فشرده‌تر، دارای فیبرهای باریک‌تر و روزنه‌هایش کوچک‌تر باشد، بازدهی صافی افزایش می‌یابد.

2- ذراتی که بین μm 1/. و μm 1 هستند می‌توانند به وسیلهٔ فیبرهای صافی، که جریان هوا از میان آن‌ها حرکت می‌کند، جدا شوند.

3-ولی ذراتی که به واسطه لختی‌شان به حرکت ادامه می‌دهند با فیبرهای فیلتر برخورد می‌کنند و به سطح آن می‌چسبند. در این خصوص با افزایش سرعت جریان و به کارگیری صافی‌های فشرده‌تر بازدهی فیلتر افزایش می‌یابد.

4- ذرات خیلی کوچک (µm 1/ .<) که در جریان هوا به‌طور تصادفی حرکت می‌کنند، تحت تأثیر برخورد با مولکول‌های هوا قرار می‌گیرند. آن‌ها در جریان هوا معلق می‌مانند و در تمام مدت، جهت شان تغییر می‌کند، به همین علت به آسانی به فیبرهای فیلتر برخورد می‌کنند و به آن‌ها می‌چسبند. در این خصوص با کاهش سرعت جریان هوا و به کارگیری صافی‌های فشرده‌تری که از فیبرهای نازک‌تر تشکیل شده‌اند، بازدهی صافی افزایش می‌یابد.

از آن‌جا که هیچ صافی‌ای نمی‌تواند در مقابل اندازه‌های متفاوت ذرات، کارایی کامل داشته باشد، هر صافی در یک جایگاه معین قرار دارد.

تمام فرایندهای جدا سازی منجر به  افت فشار می‌شوند که به معنی افت انرژی در سیستم هوای فشرده است. فیلترهای ریز تر با ساختارهای فشرده تر باعث افزایش افت فشار می‌شوند و هم‌چنین سریع‌تر مسدود می‌شوند، بنابراین باید پیوسته تعویض شوند زیرا باعث افزایش هزینه می‌شوند. بدین ترتیب، ابعاد فیلترها باید طوری در نظر گرفته شود که هم قادر باشند جریان‌های اسمی را از خود عبور دهند و هم حجم ظرفیت آن‌ها آن‌قدر باشد که بتواند افت فشار را بنابر درجه انسداد تحمل کنند.